Γιατί το «όχι» κάνει καλό;

Χριστιάνα Ιορδάνου, M.Sc., MBPsS, Ψυχολόγος-Αναπτυξιακή Ψυχολόγος, Δραματοθεραπεύτρια

Όχι, μια λέξη τόσο μικρή, αλλά τόσο σημαντική… Όσο δύσκολο και αν είναι να ειπωθεί αυτή η μικρή λεξούλα από τους γονείς, είναι σημαντικό να κατανοήσουν πως όχι, στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τιμωρία. Όταν ένας γονιός λέει “όχι”, διδάσκει στο παιδί την ικανότητα να αισθάνεται ασφαλές με τον εαυτό του, με τις παρορμήσεις του, με τα όριά του. Η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, αναλύει τον ρόλο του “όχι” στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, επισημαίνοντας ότι όλα τα “όχι” δεν είναι ίδια…

Σε μέγεθος είναι μικρή. Σε αξία  όμως ανεκτίμητη. Γιατί όμως μας είναι τόσο δύσκολη η εκφορά αυτής της τόσο δα λεξούλας; Ενάντια στην τάση που θέλει τους γονείς να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους, λέγοντάς τους πάντα «ναι», οι ειδικοί διαπιστώνουν πως το καλύτερο δώρο των γονιών για τα παιδιά τους είναι να μάθουν να τους λένε «όχι»!

Μην φοβάστε ότι θα θεωρηθείτε κακοί γονείς άμα βάλετε όρια, αντιθέτως θα είστε περήφανοι αργότερα, αντικρίζοντας τα παιδιά σας, ως ώριμους ενήλικες να ανταπεξέρχονται στις προκλήσεις της ζωής με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η διαστρεβλωμένη άποψη πως οι γονείς οφείλουν να είναι αρεστοί και φίλοι, δυστυχώς οδηγεί στο να μην είναι τελικά σεβαστοί. 

Την παραπάνω άποψη ενισχύει και η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, που αναφέρει ότι «τα όρια είναι απαραίτητα για τα παιδιά κάθε ηλικιακής ομάδας. Το «ΟΧΙ» του γονέα σε ορισμένες συμπεριφορές του παιδιού που θεωρούνται ανεπιθύμητες (π.χ. όταν χτυπάει το αδελφάκι του), αλλά και ο σωστός τρόπος που αυτό εκφράζεται, ενισχύουν την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και θέτουν τις βάσεις για την εξέλιξή του σε έναν υπεύθυνο, συμπονετικό και κοινωνικά και ηθικά ευαίσθητο ενήλικα».

Γιατί δυσκολευόμαστε να πούμε «όχι»;

«Για μερικούς γονείς, είναι πολύ δύσκολο να θέσουν σαφή όρια σε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών τους. Αυτό συμβαίνει επειδή, σε πολλές περιπτώσεις, οι ίδιοι μεγάλωσαν υπό την εποπτεία αυστηρών και τιμωρητικών γονέων ή και δασκάλων. Από φόβο λοιπόν μήπως και τα παιδιά τους αισθανθούν όπως αισθάνθηκαν οι ίδιοι όταν ήταν παιδιά, δυσκολεύονται να πουν «ΟΧΙ». Με απλά λόγια, οι γονείς δυσκολεύονται να αρνηθούν το οτιδήποτε στα μικρά τους αγγελούδια, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο, δεν θα τα απογοητεύσουν και δεν θα τα πληγώσουν. 

Επιπλέον, θεωρούν ότι λέγοντας συνέχεια «ναι», τα παιδιά θα τους αγαπούν περισσότερο. Oι συνέπειες αυτής της στάσης μπορεί να είναι καταστροφικές. «Είναι πολύ τρομακτικό για ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν όρια. Σε μια τέτοια περίπτωση αισθάνεται ότι δε μπορεί να στηριχθεί στους γονείς του για ασφάλεια και προστασία. Χωρίς σαφή και σταθερά όρια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει το ίδιο ιδιαίτερα αυταρχικό και απαιτητικό», σημειώνει η κυρία Ιορδάνου. 

Αν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε μάθει να διεκδικούμε αυτά που θέλουμε ή δεν θέλουμε, με αποτέλεσμα να υιοθετούμε μιαν απόλυτα παθητική συμπεριφορά, αναπόφευκτα την ίδια στάση θα αντιγράψει στο μέλλον και το παιδί μας. Και κάτι τέτοιο δεν είναι θεμιτό…

Πως να πούμε «όχι»;

Γονείς πάρτε χαρτί και μολύβι και σημειώστε! Πρώτο βήμα είναι να έχετε ξεκαθαρίσει στο μυαλό σας τα «όχι» που θέλετε να εφαρμόσετε. Τι εννοούμε με αυτό; Ότι δεν είναι σωστό να μην αφήνουμε το παιδί να κινηθεί, αραδιάζοντας δεκάδες «όχι» και «μη». Τα «όχι» πρέπει να είναι λίγα, συγκεκριμένα, προσαρμοσμένα στην ηλικία και ιδιοσυγκρασία του παιδιού και κυρίως σταθερά! Και προσέξτε πολύ το ύφος και τον τόνο σας! Σύμφωνα με την ειδικό, αυτό που έχει σημασία δεν είναι το «ΟΧΙ» του γονέα, αλλά ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο αυτό εκφράζεται. Αν και τα όρια βοηθούν το παιδί να κατανοήσει ότι κάθε συμπεριφορά έχει συγκεκριμένες συνέπειες, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να τα ξεπεράσουμε! 

Η αγάπη και ο σεβασμός θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του παιδιού σας, δεν θα κάνει όμως το ίδιο ο εκφοβισμός, η σωματική και λεκτική τιμωρία. «Είναι σημαντικό να εξηγούμε στο παιδί γιατί του απαγορεύουμε κάτι που επιθυμεί (π.χ. δεν μπορείς να φας σοκολάτα πριν το μεσημεριανό φαγητό γιατί θα σου κόψει την όρεξη, μπορείς όμως να φας ένα κομμάτι μετά το φαγητό) ή γιατί του αφαιρείται ένα προνόμιο (π.χ. λυπάμαι, δε θα πάμε στην παιδική χαρά επειδή πέταξες το φαγητό σου στο πάτωμα). Όσο καλοπροαίρετοι και αν είναι οι γονείς, κάποιες φορές δεν συνειδητοποιούν ότι, όταν προσπαθούν να διδάξουν στο παιδί τους όρια, χρησιμοποιώντας επιτακτικές εντολές, κριτική, ειρωνεία και σωματικές ποινές (π.χ. ξύλο, χαστούκια, σπρώξιμο κ.λπ.), παρεμποδίζουν τη φυσιολογική ανάπτυξή του. Σε εκείνες τις περιπτώσεις, το παιδί συμμορφώνεται από φόβο, όχι επειδή έχει καταλάβει τι λάθος έκανε ή για ποιον λόγο τιμωρήθηκε πραγματικά», συμπληρώνει η κυρία Ιορδάνου. 

Στο ερώτημα «Πότε να αρχίσουμε να λέμε το όχι»; την απάντηση τη δίνει το ίδιο το παιδί. Όταν αρχίσει να αποκτά ανεξαρτησία κίνησης, οι κίνδυνοι αυξάνονται και ο γονιός, ως υπεύθυνος για την ασφάλειά του, το προστατεύει με κινήσεις και λόγια. Ωστόσο, κατά την ψυχολόγο, τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής, πραγματοποιείται το 90% της ανάπτυξης του εγκεφάλου. Επομένως, ο τρόπος που οι γονείς αλληλεπιδρούν με το παιδί τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά και ο τρόπος που συμπεριφέρονται όταν επιδεικνύει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά, επηρεάζουν την ομαλή ανάπτυξη του.

Συμβουλές για κάθε γονέα

Η κυρία Ιορδάνου δίνει κάποιες συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς όσον αφορά στη θέσπιση σαφών ορίων στο παιδί:

Όταν λέμε «ΟΧΙ» σε ένα παιδί, είναι σημαντικό να το τηρούμε. Π.χ. δεν έχει νόημα να πούμε στο παιδί ότι δεν θα δει τηλεόραση, επειδή δεν μάζεψε τα παιχνίδια του και μισή ώρα μετά να αναιρέσουμε τα λόγια μας. Με τον τρόπο αυτό δίνουμε διπλά μηνύματα στο παιδί και δεν το βοηθάμε να μάθει ότι οι πράξεις του έχουν συνέπειες. Εξίσου σημαντικό για τη σωστή διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξη του παιδιού, είναι οι γονείς να μην αναιρούν ο ένας τον άλλον, όσον αφορά στα όρια που θέτουν στο παιδί.

Οι γονείς πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη την ανάγκη του παιδιού για επαφή μαζί τους. Οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής και οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες, δεν επιτρέπουν στους γονείς να περάσουν δημιουργικό χρόνο με το παιδί. Το παιδί όμως έχει ανάγκη τους γονείς του και στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή τους μπορεί να αρχίσει να φέρεται ανάρμοστα (π.χ. να πετάει κάτω τα παιχνίδια του επιδεικτικά). Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γονείς είναι πολύ εύκολο να πέσουν στην παγίδα να το τιμωρήσουν, αντί να του δώσουν αυτό που πραγματικά χρειάζεται (μέρος από τον χρόνο τους και αγάπη).

Τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των ενηλίκων και κατ’ επέκταση των γονιών τους. Χτυπάτε το παιδί σας επειδή χτύπησε το αδερφάκι του; Βρίζετε μπροστά του και μετά θυμώνετε μαζί του που είπε «κακές» λέξεις; Αν θέλετε το παιδί σας να φέρεται με συγκεκριμένους τρόπους είναι σημαντικό να κάνετε πρώτα εσείς την αλλαγή που θέλετε να δείτε στη συμπεριφορά του.

Για να ενισχύσετε την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, αφιερώστε χρόνο να του εξηγήσετε γιατί του λέτε «ΟΧΙ». Δώστε του εναλλακτικές λύσεις, όταν του απαγορεύετε να κάνει κάτι. Π.χ. «Δεν μπορείς να κόβεις τα μαλλιά της κούκλας γιατί την καταστρέφεις. Άμα θες να κόψεις, μπορώ να σου δώσω χαρτιά και περιοδικά και να φτιάξεις ένα ωραίο κολλάζ».

Μερικοί γονείς επιλέγουν ως τεχνική διαπαιδαγώγησης την αφαίρεση ενός προνομίου π.χ. ένα παιχνίδι, μία βόλτα κ.λπ., ώστε να διδάξουν στο παιδί ότι οι πράξεις του έχουν συνέπειες. Η αφαίρεση ενός προνομίου είναι καλό να χρησιμοποιείται αμέσως μετά την έκφραση μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, ώστε να μπορέσει το παιδί να κατανοήσει τη σχέση ανάμεσα στην πράξη του και τη συνέπειά της. Σε μία τέτοια περίπτωση, στόχος είναι να καταλάβει το παιδί ότι οι πράξεις ακολουθούνται από συνέπειες, και όχι να αισθανθεί ότι τιμωρείται αυθαίρετα από έναν γονέα που έχει θυμώσει και εκτονώνει τον θυμό του τιμωρώντας το.

Πηγή: lifepositive.gr

Διαβάστε σχετικό άρθρο στα Αγγλικά

Ποιος λαός είναι καλύτερος στις ξένες γλώσσες;

Θα εκπλαγείτε από την απάντηση!  Ινδιάνοι της Αμαζονίας...

Οι κάτοικοι μιας περιοχής στην Αμαζονία κατέχουν το ανεπίσημο παγκόσμιο ρεκόρ στη γλωσσομάθεια. Εδώ κάθε χωριό έχει τη δική του γλώσσα και, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στην κοινωνία τους, απαγορεύεται να παντρευτεί κανείς άτομο που μιλάει την ίδια γλώσσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, εκτός από τη δική τους γλώσσα και τη γλώσσα των συζύγων τους, να κατέχουν συχνά και πολλές άλλες γλώσσες, που μιλιούνται στο σόι τους.

Πρόκειται για τους ανθρώπους της φυλής Tucano, ένα λαό γηγενών της Νότιας Αμερικής που ζουν στην περιοχή του Βόρειο Δυτικού Αμαζόνιου κατά μήκος του ποταμού Vaupes και στη γύρω περιοχή. Οι φυλή είναι διασκορπισμένη στα σύνορα μεταξύ Βραζιλίας και Κολομβίας, αν και οι περισσότεροι ζουν στην πλευρά της Κολομβίας. ΄

Οι Tucano είναι πολύγλωσσοι επειδή ακολουθούν ένα παράξενο για μας έθιμο, την εξωγαμία. Δηλαδή οι άνδρες πρέπει να παντρεύονται γυναίκες που δεν μιλούν τη γλώσσα τους. Με άλλα λόγια κανείς άντρας δεν επιτρέπεται να πάρει σύζυγο που να μιλάει τη γλώσσα του και τέτοιου είδους γάμος δεν επιτρέπεται και θα θεωρούνταν ως είδος αιμομιξίας. Ως εκ τούτου οι άνδρες επιλέγουν τις γυναίκες που θα παντρευτούν από διαφορετικές γειτονικές φυλές που μιλούν άλλες γλώσσες.

Επιπλέον, στο γάμο, οι γυναίκες μετακομίζουν στο σπίτι του άντρα τους ή στο κοινό μεγάλο σπίτι όπου ζουν μαζί όλα τα μέλη της φυλής του άντρα τους. Συνεπώς σε κάθε χωριό χρησιμοποιούνται αρκετές γλώσσες: η γλώσσα των αντρών, οι διαφορετικές γλώσσες που μιλούν οι γυναίκες που προέρχονται από διαφορετικές γειτονικές φυλές και η ευρύτερα διαδεδομένη τοπική γλώσσα του "εμπορίου".

Τα δε παιδιά γεννιούνται σε τέτοιο πολυγλωσσικό περιβάλλον, αφού ο πατέρας τους μιλάει τη γλώσσα των Tucano, η μητέρα τους άλλη γλώσσα, και άλλες γυναίκες με τις οποίες το παιδί έχει καθημερινή επαφή ίσως μιλούν εντελώς διαφορετικές γλώσσες. Όμως, όλοι στην κοινότητα ενδιαφέρονται να μαθαίνουν άλλες γλώσσες γι' αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν τις περισσότερες από αυτές.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους η πολυγλωσσία θεωρείται δεδομένη, και η χρήση της μιας ή της άλλης γλώσσας είναι δεδομένη σε μια συζήτηση. Καθώς κουβεντιάζουν δηλαδή, εύκολα μεταπηδούν από τη χρήση μιας γλώσσας σε κάποια άλλη, επιστρέφουν στην αρχική και κάλλιστα μπορούν να συνεχίσουν τη συζήτηση σε μια τρίτη ή και τέταρτη γλώσσα. Στην πραγματικότητα η πολυγλωσσία είναι τόσο συνηθισμένη ώστε οι Tucano με δυσκολία συνειδητοποιούν ότι μιλούν διαφορετικές γλώσσες καθώς πολύ εύκολα χρησιμοποιούν τη μια ή την άλλη.

Δεν είναι εύκολο για έναν ξένο να πει πότες γλώσσες μιλούν, και πρέπει να είναι κατάλληλα καταρτισμένος για να απαριθμήσει ποιες γλώσσες μιλούν και να περιγράψει πόσο καλά μιλούν την κάθε γλώσσα.

Κι επειδή, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι φυσιολογικό για τους Tucano να μιλούν δύο, τρεις ή περισσότερες γλώσσες γι’ αυτό κάθε σπίτι ή κοινόβιο μοιάζει να φιλοξενεί πάρα πολλές γλώσσες. Μια σύγχρονη Βαβέλ!

Μερικές από τις πιο γνωστές γλώσσες στην περιοχή των Tucano είναι οι παρακάτω:

Bara Tukano

Barasana

Cubeo (the Cubeo do not practice exogamy)

Desana

Macuna

Wanano

Tucano (or Tucano Proper)

Σε επίπεδο κρατών, οι πλέον γλωσσομαθείς είναι οι κάτοικοι του Μαυρίκιου στον Ινδικό ωκεανό. Εδώ κάθε κάτοικος γνωρίζει κατά μέσο όρο 3,78 γλώσσες. Οι πιο διαδεδομένες είναι τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα κρεόλ, αλλά και πολλές ινδικές γλώσσες. Αυτός ο γλωσσικός πλούτος οφείλεται στην πολυεθνική σύνθεση του πληθυσμού του νησιού, καθώς και στις εμπορικές συναλλαγές ειδικά με την Ινδία.

Στην Ευρώπη, στην πρώτη θέση βρίσκεται το Λουξεμβούργο, του οποίου οι κάτοικοι μιλάνε κατά μέσο όρο 3,24 γλώσσες. Οι σκανδιναβικές χώρες έχουν ένα μέσο όρο περίπου δύο γλωσσών, δηλαδή κάθε κάτοικος μιλάει μια ακόμη γλώσσα εκτός από τη μητρική του. Αντίθετα, οι κάτοικοι των μεγάλων, αγγλόφωνων κυρίως χωρών, δεν είναι τόσο γλωσσομαθείς, μια και δεν έχουν ιδιαίτερο κίνητρο να μάθουν ξένες γλώσσες.

Η έρευνα αυτή, η οποία έγινε από το Σουηδό γλωσσολόγο Mikael Parkvall, απέδειξε επίσης ότι δεν υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στη σχολική εκπαίδευση και τη γνώση ξένων γλωσσών. Το μόνο που έχει σημασία για τη γλωσσομάθεια ενός πληθυσμού είναι το κατά πόσο η μητρική γλώσσα είναι διαδεδομένη ή όχι σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πηγή: scienceillustrated.gr/wikipedia.org

Πως χρησιμοποιούμε ένα λεξικό;

Το λεξικό είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για όσους μαθαίνουν Αγγλικά ή οποιαδήποτε άλλη ξένη γλώσσα.

Με ένα καλό λεξικό μπορείς να κάνεις τα ακόλουθα:

• Να αναζητήσεις τη σημασία μιας Αγγλικής λέξης που βλέπεις ή ακούς

• Να βρεις την Αγγλική μετάφραση μιας Ελληνικής λέξης

• Να ελέγξεις την ορθογραφία μιας λέξης

• Να βρεις τον πληθυντικό ενός ουσιαστικούς ή τον παρελθοντικό τύπο ενός ρήματος

          • Να ανακαλύψεις γραμματικές πληροφορίες για μια λέξη

• Να αναζητήσεις τα συνώνυμα ή αντώνυμα μιας λέξης

• Να αναζητήσεις την ιδιωματική έκφραση μιας λέξης

• Να ελέγξεις τι μέρος του λόγου είναι μια λέξη

• Να ανακαλύψεις πως προφέρεται μια λέξη

• Να βρεις παραδείγματα της χρήσης μια λέξης στην καθομιλουμένη

Για να είσαι καλός χρήστης ενός λεξικού, όμως, δεν φτάνει να ξέρεις για ποιο λόγο το χρησιμοποιούμε. Πρέπει να αποφασίσεις, επίσης, ποιο είναι το καλύτερο λεξικό για κάθε μία από τις περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν.

Επιπλέον, χρειάζεται να έχεις την ικανότητα να βρίσκεις γρήγορα αυτό που ψάχνεις, να είσαι σίγουρος ότι έχεις βρει αυτό ακριβώς που έψαχνες και κυρίως χρειάζεται να ξέρεις πότε να χρησιμοποιήσεις το λεξικό σου.

Ποιο λεξικό να χρησιμοποιήσω;

Τα ηλεκτρονικά λεξικά είναι η καλύτερη επιλογή για τους μαθητές που μαθαίνουν Αγγλικά. Τα περισσότερα απ’ αυτά περιέχουν αντιστοιχίες και εξηγήσεις της γλώσσας όπως ομιλείται στη χώρα της (Αγγλία, Αμερική, Αυστραλία κ.α.), καθώς και εξηγήσεις και προτάσεις με παραδείγματα στα Αγγλικά. Μπορούν να προφέρουν την κάθε Αγγλική λέξη, και είναι εύκολο να τα χρησιμοποιήσεις οπουδήποτε. Όμως είναι ακριβά και μπορείς να τα χάσεις εύκολα.

Μια φθηνότερη εναλλακτική, αν πρόκειται να δουλέψεις στον υπολογιστή, είναι να χρησιμοποιήσεις online λεξικά. Ένα πολύ καλό online λεξικό για όσους μαθαίνουν Αγγλικά είναι το Longman Dictionary of Contemporary English. Βέβαια, αν ανοίξεις το Google και γράψεις, για παράδειγμα, define: superstitious, θα δεις μια μεγάλη λίστα από διαφορετικούς ορισμούς της λέξης superstitious.

Για τους μαθητές που είναι στο ξεκίνημα προτείνεται ένα δίγλωσσο λεξικό (Αγγλο-Ελληνικό, Ελληνο-Αγγλικό), που μεταφράζει τις λέξεις από τα Ελληνικά στα Αγγλικά και αντίστροφα, ενώ ένα καλό λεξικό μόνο στα Αγγλικά (Αγγλο-Αγγλικό) προτείνεται για τους μαθητές που έχουν ήδη φτάσει σε υψηλό επίπεδο στα Αγγλικά και θέλουν να εμβαθύνουν στη χρήση της κάθε λέξης που αναζητούν.

Πώς βρίσκουμε λέξεις γρήγορα;

Αυτή είναι μια δεξιότητα που χρειάζεται εξάσκηση. Ζήτησε από κάποιον να σου γράψει μερικές λέξεις και δες πόσο χρόνο σου παίρνει για να τις βρεις. Φυσικά, θα πρέπει να ξέρεις το Αγγλικό αλφάβητο τέλεια, γι’ αυτό κάνε εξάσκηση και σ’ αυτό. Χρησιμοποίησε τις λέξεις οδηγούς στο πάνω μέρος κάθε σελίδας του λεξικού και συνέχισε να εξασκείσαι μέχρι να μπορείς να βρεις οποιαδήποτε λέξη μέσα σε 10 δευτερόλεπτα. Θα πρέπει επίσης να εξασκηθείς στο να βρίσκεις λέξεις στα Ελληνικά σε δίγλωσσο λεξικό. Αν χρησιμοποιείς ηλεκτρονικό λεξικό, αφιέρωσε λίγο χρόνο στο σπίτι να μάθεις πως λειτουργεί και κάνε εντατική εξάσκηση στο να βρίσκεις γρήγορα λέξεις.

Πώς θα βρω τη σωστή ερμηνεία μιας λέξης στα Αγγλικά;

Πολύ συχνά όταν ψάχνεις στο λεξικό μια καινούργια λέξη στα Αγγλικά, βρίσκεις ότι έχει περισσότερες από μία ερμηνείες. Αν δεν είσαι σίγουρος ποια είναι η σωστή, μπορείς να κάνεις τα εξής:

• Πρώτον, έλεγξε όλες τις ερμηνείες και βρες αυτή που βγάζει περισσότερο νόημα στο κείμενο που βρήκες τη λέξη. Πολύ συχνά, πολλές από τις διαφορετικές σημασίες είναι όμοιες και αυτό είναι αρκετό για να καταλάβεις πάνω-κάτω τι σημαίνει η λέξη που ψάχνεις.

• Δεύτερον, αν πραγματικά θέλεις να είσαι σίγουρος, σκέψου πως είναι η λέξη στα Ελληνικά και ψάξε την σε ένα Ελληνο-Αγγλικό λεξικό. Αν μία από τις Αγγλικές μεταφράσεις είναι η λέξη που ξεκίνησες να ψάχνεις, τότε μπορείς να είσαι ικανοποιημένος ότι έχεις βρει την σωστή ερμηνεία.

Πως θα βρω τη σωστή ορθογραφία;

Άλλο ένα πρόβλημα που ίσως έχεις είναι όταν θέλεις να ελέγξεις την ορθογραφία μιας λέξης, αλλά δεν μπορείς να τη βρεις. Τι μπορείς να κάνεις;

• Αν είσαι σίγουρος για τα πρώτα γράμματα, απλώς ψάξε στη σελίδα με τις λέξεις που αρχίζουν απ’ αυτά για να βρεις τη σωστή ορθογραφία.

• Αν δεν είσαι σίγουρος για τα πρώτα γράμματα, δοκίμασε κάποιες άλλες εναλλακτικές. Ξέρεις για παράδειγμα ότι μερικές λέξεις που αρχίζουν με ήχο -n έχουν k ως αρχικό γράμμα. π.χ. knife, knight. Έτσι αν δεν μπορείς να βρεις τη λέξη που ψάχνεις στο N, δοκίμασε να την ψάξεις στις σελίδες με το K.

• Αν ακόμη δεν μπορείς να βρεις τη λέξη, σκέψου πως είναι στα Ελληνικά και ψάξε την σε ένα Ελληνο-Αγγλικό λεξικό.

Πώς θα βρω τη σωστή μετάφραση μιας λέξης στα Ελληνικά;

Όταν ψάχνεις μια λέξη στα Ελληνικά σε ένα Ελληνο-Αγγλικό λεξικό, πιθανότατα θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν περισσότερες από μία μεταφράσεις στα Αγγλικά. Αν δεν είσαι σίγουρος ποια να χρησιμοποιήσεις, θα μπορούσες να δοκιμάσεις την «back translation». Αυτό σημαίνει ότι θα ψάξεις μία προς μία τις μεταφράσεις στα Αγγλικά σε ένα Αγγλο-Αγγλικό λεξικό. Αν η λέξη έχει κάποια ερμηνεία που ταιριάζει με τη λέξη στα Ελληνικά, μπορείς άφοβα να τη χρησιμοποιήσεις.

Πότε να χρησιμοποιήσω λεξικό;

Αν ψάχνεις στο λεξικό κάθε καινούρια λέξη που βλέπεις ή ακούς, θα φας όλη σου τη μέρα με το λεξικό στο χέρι. Αυτό βέβαια δεν είναι ό,τι καλύτερο! Πρέπει να είσαι έξυπνος και να επιλέγεις τις σωστές λέξεις που θα ψάξεις, αλλά και τη στιγμή που θα το κάνεις. Δοκίμασε να ακολουθήσεις τις παρακάτω συμβουλές και θα γίνεις πολύ πιο αποτελεσματικός στην εκμάθηση της ξένης γλώσσας:

• Όταν βρίσκεις μια καινούργια λέξη ενώ διαβάζεις, τελείωσε την πρόταση (ακόμη καλύτερα την παράγραφο). Αν δεν έχεις μαντέψει την ερμηνεία της λέξης και σου φαίνεται ακόμη ότι είναι σημαντική για την κατανόηση του κειμένου, τότε μπορείς να την ψάξεις στο λεξικό. Για να αποφύγεις να διακόψεις την ανάγνωση σου για πολύ ώρα, πρέπει να βρεις άμεσα τη σημασία της λέξης στα Ελληνικά χρησιμοποιώντας Αγγλο-Ελληνικό λεξικό.

• Όταν ακούς μια καινούργια λέξη στην τάξη (ή την έχει γράψει ο καθηγητής στον πίνακα), περίμενε και συνέχισε να τον ακούς.  Αυτό που λέει ο καθηγητής στη συνέχεια μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις τη λέξη. Αν κοιτάξεις στο λεξικό σου, δεν θα ακούσεις τι λέει παρακάτω, και αυτό θα κάνει την κατανόηση του μαθήματος όλο και πιο δύσκολη.

• Αν νομίζεις ότι η λέξη δεν είναι σημαντική, μπορείς να την αντιγράψεις από τον πίνακα ή να την γράψεις μόνος σου όπως νομίζεις ότι γράφεται. Αργότερα θα μπορέσεις να ρωτήσεις τον καθηγητή ή κάποιον άλλο μαθητή τι σημαίνει.

Online Λεξικά

Τα online λεξικά είναι πλέον τα πιο εύχρηστα, διότι οι περισσότεροι από τους μαθητές έχουν πρόσβαση σ’ αυτά μέσω του υπολογιστή ή του κινητού τους τηλεφώνου.

Παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες, τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς. Πολλά απ’ αυτά μάλιστα παρέχουν περισσότερες πληροφορίες (για τη σημασία της λέξης, τη ρίζα, παραδείγματα χρήσης στην καθομιλουμένη κ.ά.) από τα συμβατικά έντυπα λεξικά. Και τα περισσότερα είναι δωρεάν!

Τα online λεξικά έχουν ακριβώς τη δομή των συμβατικών λεξικών, ενώ επιπλέον σου προσφέρουν τη δυνατότητα να ακούσεις πως προφέρεται μια λέξη και να βελτιώσεις έτσι εκτός από την ορθογραφία σου και την προφορά σου. Επιπλέον, η αναζήτηση μπορεί να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να πάρεις εξατομικευμένα τις πληροφορίες που ψάχνεις.

Μεταξύ των πιο εύχρηστων online Αγγλο-Αγγλικών που μπορεί να βρεις κανείς στο διαδίκτυο –εκτός του προαναφερθέντος Longman-, είναι:

• Το λεξικό της Οξφόρδης 
• Το λεξικό του Κέιμπριτζ 
• Το dictionary.com

Τέλος, ένα αξιόπιστο Ελληνο-Αγγλικό λεξικό είναι του Pathfinder.

Οι κίνδυνοι της τηλεόρασης και του υπολογιστή και πώς να τους αποφύγετε

Είναι πρακτικά αδύνατο να αποφύγετε να δει το παιδί σας τηλεόραση ή να σερφάρει στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα αν μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου τα υπόλοιπα μέλη το κάνουν κατά κόρον. H αλήθεια είναι πως κανένας επιστήμονας δεν το απαγορεύει.

Όλοι, όμως, συμφωνούν πως ο γονείς είναι υπεύθυνοι στο να βάλουν ένα μέτρο σε αυτά που το παιδί «κάνει» ή δεν «κάνει» να βλέπει στην τηλεόραση και τον υπολογιστή, προκειμένου αφενός να επωφεληθούν και αφετέρου να αποφύγουν μελλοντικά προβλήματα στην υγεία και την ψυχοσύνθεσή τους.

Οι κίνδυνοι

Σε γενικές γραμμές τα επιστημονικά ευρήματα σχετικά με την έκθεση του παιδιού στην τηλεόραση είναι αποθαρρυντικά –είτε πρόκειται για παιδιά προσχολικής είτε για παιδιά σχολικής ηλικίας. Όπως αναφέρει η Dr. Ίλια Θεοτοκά, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, οι επιπτώσεις επιβαρύνουν όχι μόνο την νοητική και ψυχολογική ανάπτυξη των παιδιών, με την έννοια ότι εν αγνοία μας μπορεί να παρακολουθήσουν βίαιες και ακατάλληλες σκηνές, αλλά και την κοινωνική και την σωματική ανάπτυξή τους.

Η τηλεόραση μπορεί να επηρεάσει την σχέση γονιών-παιδιών και να μειώσει την μεταξύ τους επικοινωνία, ενώ όταν είναι μονίμως ανοιχτή στον χώρο όπου το παιδί παίζει μπορεί να του αποσπά την προσοχή και να μην το αφήνει να συγκεντρωθεί σε μία μόνο δραστηριότητα. Ακόμα χειρότερος είναι ο ρόλος της τηλεόρασης αλλά και του υπολογιστή όσον αφορά την παιδική παχυσαρκία: Όλο και περισσότερες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι αυξημένες ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης, βίντεο και βιντεοπαιχνιδιών οδηγούν στην αύξηση βάρους, απλούστατα επειδή πρόκειται για εντελώς καθιστικές δραστηριότητες που δεν βοηθούν τα παιδιά στο να «κάψουν» θερμίδες. Δευτερευόντως, αρνητικό ρόλο παίζουν και οι διαφημίσεις διαφόρων σνακ και τροφών με πολλά λιπαρά που επηρεάζουν τα παιδιά στο να θέλουν να τα καταναλώσουν.

Η άλλη όψη του νομίσματος

Ένας γενικός κανόνας για να αποφευχθούν οι παραπάνω επιπτώσεις είναι να μειώνουν οι γονείς όσο το δυνατόν περισσότερο τον χρόνο τηλεθέασης και ενασχόλησης με τον υπολογιστή. Ιδιαίτερα αν το παιδί είναι βρέφος δεν χρειάζεται να βλέπει καθόλου τηλεόραση, καθώς δε συμβάλλει πουθενά –το μόνο που βλέπουν τα παιδιά κάτω του ενός έτους στην τηλεόραση είναι έγχρωμες εικόνες που τρεμοπαίζουν, υποστηρίζουν οι παιδίατροι. Μεταξύ πρώτου και δεύτερου έτους τα παιδιά καταλαβαίνουν αποσπασματικά σκηνές που βλέπουν στην τηλεόραση, κυρίως σε βρεφικές και παιδικές εκπομπές, ενώ κάποια παιδιά μπορεί και να μιμηθούν σκηνές. Από τα τρία και μετά η τηλεόραση μπαίνει πιο ενεργά στην ζωή του παιδιού, οπότε τότε θα πρέπει και ο γονιός να αρχίσει να θέτει όρια –επιδιώκοντας συχνότερα κάποια άλλη δραστηριότητα έναντι της τηλεόρασης.

Ωστόσο, η θέαση ορισμένων προγραμμάτων στην τηλεόραση ή κάποιων βίντεο στον υπολογιστή μπορεί να έχει και πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη του παιδιού. Για να ξεχωρίσετε ποια προγράμματα είναι αυτά θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν τα εξής: Να απευθύνονται στην ηλικία του παιδιού σας, να έχουν απλή πλοκή και ευχάριστο τέλος, να μην προβάλλονται σε συνέχειες, γιατί τα παιδιά αγχώνονται αν πρέπει να περιμένουν να δουν κάτι που θα γίνει την επόμενη φορά. Τα παλιά κλασικά καρτούν, οι ιστορίες με ζώα αλλά και διάφορα ντοκιμαντέρ για μικρά παιδιά είναι ιδανικά για μικρές ηλικίες γιατί ψυχαγωγούν και μεταφέρουν θετικά μηνύματα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν επίσης σειρές του National Geographic ή του BBC με εικόνες από την φύση και το ζωικό βασίλειο που βοηθούν τα παιδιά να γνωρίσουν τον κόσμο.

Το internet μπορεί να έχει τα δικά του οφέλη για τα μεγαλύτερα παιδιά και τους έφηβους. Πρόσφατες έρευνες του Ιδρύματος McArthur καταλήγουν πως «η συμμετοχή των παιδιών σε σελίδες όπως το MySpace ή το Facebook δίνει στα παιδιά τεχνολογικές δεξιότητες που χρειάζονται για να επιτύχουν στον σύγχρονο κόσμο. Μαθαίνουν επίσης πώς να χειρίζονται άλλους ανθρώπους και πώς να διαμορφώνουν μία δημόσια ταυτότητα.»

Τα δε βιντεοπαιχνίδια, στα οποία τα παιδιά επιδίδονται από ακόμα μικρότερη ηλικία, πέρα από τα μειονεκτήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν και πλεονεκτήματα: Είναι διασκεδαστικά και αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα του παιδιού, εξοικειώνουν το παιδί με την τεχνολογία, αυξάνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού αφού του δίνουν την δυνατότητα να ελέγχει μια κατάσταση, αναπτύσσουν την ικανότητά του να διαβάζει και να λύνει προβλήματα, αναπτύσσουν την ικανότητα λογικής σκέψης και τον συντονισμό χεριού-ματιού. Επιπλέον, υπάρχουν παιχνίδια για τον υπολογιστή που αποτελούν χρήσιμα μαθήματα γεωγραφίας, ανθρωπολογίας, ενώ κάποια παρουσιάζουν και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.

Πώς θα επιλέξετε κατάλληλα βιντεοπαιχνίδια για τα παιδιά;

Ξεκινήστε από την ηλικία του παιδιού και έπειτα αναλογιστείτε τις προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά του (αθλητικά, φαντασία, παιχνίδια στρατηγικής). Αναζητήστε παιχνίδια που προκαλούν ενθουσιασμό χωρίς να είναι βίαια. Αναζητήστε στο διαδίκτυο κριτικές για το βιντεοπαιχνίδι που σκέφτεστε να αγοράσετε και συζητήστε το με άλλους γονείς που μπορεί να έχουν άποψη. Καθώς τα βιντεοπαιχνίδια είναι ακριβά, προτιμήστε να τα δωρίσετε στα παιδιά σε μία συγκεκριμένη περίσταση, ώστε να μην θεωρούν δεδομένο ότι θα τους τα αγοράζετε όποτε εκείνα το ζητήσουν. Αν προβληματίζεστε για το κατά πόσο ταιριάζει ένα τέτοιο παιχνίδι στο παιδί σας, δοκιμάστε το εσείς πρώτα. Τέλος, βοηθήστε το παιδί να καταλάβει το παιχνίδι. Εξηγήστε του σκηνές που πιθανώς δεν καταλαβαίνει και ασχοληθείτε λίγη ώρα πριν το αφήσετε να παίξει μόνο του.

Τι συμβουλεύουν οι ειδικοί;

• Όσον αφορά παιδιά νηπιακής ηλικίας, άνω των τριών ετών, κατά την οποία μπορείτε να ελέγξετε τι και για πόση ώρα θα παρακολουθούν στην τηλεόραση ή σε βίντεο, φροντίστε ο χρόνος θέασης να είναι όσο το δυνατόν πιο περιορισμένος (το πολύ μία με δύο ώρες την ημέρα).
• Μην επιτρέψετε την τοποθέτηση τηλεόρασης στο δωμάτιο των παιδιών.
• Αφιερώστε χρόνο για να ελέγξετε τα προγράμματα που παρακολουθούν τα παιδιά και αποθαρρύνετέ τα από τη παρακολούθηση βίαιων και ακατάλληλων προγραμμάτων. Αν τυχόν εμφανιστούν κάποιες σκηνές βίας συζητήστε τις με τα παιδιά και εξηγήστε τους την πραγματικότητα: Ότι η βία στην πραγματική ζωή έχει σαν αποτέλεσμα τον πόνο, τους τραυματισμούς και τον θάνατο. Ότι η βία φέρνει δυστυχία, δημιουργεί και δεν λύνει τα προβλήματα, και τέλος ότι οδηγεί στην τιμωρία και τη φυλακή. Εξηγήστε τους ότι οι ηθοποιοί δεν παθαίνουν τίποτα.
• Βοηθήστε τα να απομυθοποιήσουν τους τηλεοπτικούς ήρωες. Διδάξτε τα τους πραγματικούς ήρωες.
• Εξηγήστε τους το ρόλο των διαφημίσεων.
• Ρωτήστε τα παιδιά πώς αισθάνονται μετά την παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων και αν διαπιστώσετε κακές επιρροές προσπαθήστε να τις διορθώσετε με συζήτηση και απομυθοποίηση.
• Προσπαθήστε να έχετε όσο γίνεται λιγότερες ώρες ανοιχτή την τηλεόραση στο σπίτι.

               Πηγή: In2life.gr

           Διαβάστε σχετικό άρθρο στα Αγγλικά