Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας

          Η Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Φεβρουαρίου. Καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της UNESCO, για την προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας και τη διάσωση των ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών.

                    Αφορμή για την υιοθέτησή της το 1999 από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO στάθηκε η Σφαγή της Ντάκα στις 12 Φεβρουαρίου του 1952, όταν φοιτητές του Ανατολικού Πακιστάν (σημερινού Μπανγκλαντές) ξεσηκώθηκαν για να εμποδίσουν την κατάργηση της γλώσσας τους «Μπενγκάλι» και την υιοθέτηση της επίσημης πακιστανικής «Ουρντού». Η Αστυνομία έπνιξε τη διαμαρτυρία τους στο αίμα.

 Στο Μπαγκλαντές έχει κατασκευαστεί μνημείο για τα θύματα της σφαγής της Ντάκα.

Πηγή:sansimera.gr

Διαβάστε σχετικό άρθρο στα Αγγλικά

Ο Ρόλος της Παιδείας κατά τον Αριστοτέλη

του Δρα Θεόδωρου Κ. Θεοδώρου

Ο Αριστοτέλης, στο όγδοο βιβλίο των «Πολιτικών» του, αναφέρεται διεξοδικά σε θέματα που αφορούν στην παιδεία. Αν συνδυάσει κανείς τις σχετικές απόψεις που εκφράζει εδώ με τις απόψεις που εμπεριέχονται και σε άλλα του έργα, και ιδιαίτερα στα «Ηθικά Νικομάχεια», τότε εύκολα συναρμολογεί ολόκληρο το πάζλ των αριστοτελικών θέσεων για την παιδεία.

Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία γίνεται λόγος για νομοθετημένη κοινή παιδεία «κοινήν και μη κατ’ιδίαν», μέσα στα πλαίσια της οποίας ο άνθρωπος καθίσταται ενεργός πολίτης, κατακτά την αρετή και την ευδαιμονία μέσω της λογικής και οδηγείται στην τελείωση.

Ο κυριότερες επιμέρους λειτουργίες της παιδείας σύμφωνα με τον Αριστοτέλη είναι: 

1. Συντελεί στη δημιουργία του ενεργού πολίτη. 

Ο άνθρωπος μέσω της παιδείας αποκτά τη δυνατότητα να «μετέχει κρίσεως και αρχής», δηλαδή να συμμετέχει όχι μόνο στην άσκηση της δικαστικής-νομοθετικής εξουσίας, αλλά να ασκεί και κριτική στην εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Τελικό αποτέλεσμα να «μετέχουν της πολιτείας πάντες οι πολίται». «Παιδεύεσθαι και εθίζεσθαι προς τας πολιτείας» διακήρυττε ο Σταγειρίτης φιλόσοφος. Πολιτεύματα χωρίς παιδεία βλάπτονται ανεπανόρθωτα: «εν ταις πόλεσιν ου γινόμενον τούτο βλάπτει τας πολιτείας». Επομένως η παιδεία θεωρείται από τον Αριστοτέλη η «εκ των ων ουκ άνευ» προϋπόθεση για τη διάπλαση ενεργών πολιτών, από την οποίαν εξαρτάται όχι μόνο η εύρυθμη λειτουργία της πολιτείας, αλλά και η ίδια η ύπαρξη της. 

2. Συντελεί ώστε ο πολίτης να γίνεται «αγαθός (ενάρετος) και σπουδαίος» δια μέσου της λογικής. 

Τρεις παράγοντες συμβάλλουν στο να γίνονται οι άνθρωποι αγαθοί και σπουδαίοι. «Διά τριών γίγνονται οι άνθρωποι αγαθοί και σπουδαίοι, έστι δε ταύτα τα τρία: φύσις, έθος και λόγος», δηλαδή η φυσική προδιάθεση, ο εθισμός και η λογική. Θεωρεί ως κυριότερο την καλλιέργεια του λόγου: «διά τον λόγον οι άνθρωποι δύνανται πράττειν και εναντία τοις εθισμοίς και τη φύσει, εάν πεισθώσιν άλλως έχειν βέλτιον», τουτέστιν με τη λογική τους ικανότητα οι άνθρωποι κατορθώνουν να πράττουν έργα αντίθετα προς τον εθισμό και τις φυσικές ορμές τους, αν πειστούν ότι κάποια άλλη πορεία είναι σωστότερη. Η καλλιέργεια του λόγου γίνεται μέσω της παιδείας. 

3. Ο ηθοπλαστικός της χαρακτήρας. 

Βασικός σκοπός της παιδείας πρέπει να είναι η διάπλαση «του ήθους της ψυχής». Στα «Ηθικά Νικομάχεια Βιβλίο Β» τονίζει ότι «η ηθική (του ανθρώπου) εξ έθους περιγίγνεται, όθεν και το όνομα….», δηλαδή η ηθική αντίληψη του ανθρώπου διαμορφώνεται με τη συνήθεια, απ’ όπου...

παράγεται και η λέξη. «Ουδεμία των ηθικών αρετών φύσει ημίν εγγίγνεται αλλά εξ έθους περιγίγνεται», δηλαδή καμιά ηθική αρετή δεν την έχουμε έμφυτη, δοσμένη από τη φύση, αλλά διαμορφώνεται με τη συνήθεια. «Οι νομοθέται τους πολίτας εθίζοντες ποιούσιν αγαθούς», δηλαδή οι νομοθέτες προσπαθούν να κάνουν τους πολίτες αγαθούς (ενάρετους) με τη συνήθεια και τον εθισμό. Αν λάβουμε υπόψη ότι η παιδεία κατά το φιλόσοφο θα πρέπει να είναι νομοθετημένη από την πολιτεία, απ’ό,τι ανέφερα και πιο πάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι πρώτιστα σ’αυτήν πέφτει το βάρος της διαμόρφωσης του χαρακτήρα των πολιτών. 

4. Η παιδεία είναι χρήσιμη και για την οικονομία. 

«Τα γράμματα και προς την οικονομίαν δοκεί χρήσιμα είναι» διακηρύττει ο φιλόσοφος στα «Πολιτικά» του. Θα πρέπει εδώ να διευκρινίσουμε ότι, όταν ο Αριστοτέλης μιλά για γράμματα τα εννοεί ως περιέχοντα την ανάγνωση, την γραφή, τη γραμματική καθώς επίσης και στοιχεία αριθμητικής, γεωμετρίας και αστρονομίας. Η διοίκηση λοιπόν του οίκου και ο καταμερισμός της εργασίας που γίνεται στο εσωτερικό του, καθίστανται αποτελεσματικότερα με μορφωμένους πολίτες. 

5. Η παιδεία δεν πρέπει να στοχεύει στην ταλαιπωρία των μαθητών. 

Παρόλο που παραδέχεται ότι οι νέοι δε μαθαίνουν παίζοντας «ου γαρ παίζουσι μανθάνοντες, μετά λύπης γαρ η μάθησις», εντούτοις δεν πρέπει να θεωρείται η παιδεία ως γενεσιουργός αιτία ταλαιπωρίας. «Δει τους νέους μη παιδιάς ένεκα παιδεύειν».

Η χαρά λοιπόν της μάθησης και η παιγνιώδης μορφή της διδασκαλίας, που αποτελούν ορισμένους από τους πυλώνες της σύγχρονης προοδευτικής παιδαγωγικής έλκουν την καταγωγή τους από την αριστοτελική σκέψη. 

6. Τελικός σκοπός της μάθησης πρέπει να είναι η επίτευξη της ευδαιμονίας. 

«Τέλος» στον Αριστοτέλη σημαίνει σκοπός. «Η δ’ευδαιμονία τέλος εστίν», επομένως η ευδαιμονία του ανθρώπου είναι ο τελικός σκοπός. Αυτή όμως δε νοείται μόνο ως ευχαρίστηση ή ικανοποίηση από την απόλαυση υλικών ή πνευματικών αγαθών, αλλά ως ενέργεια της ψυχής η οποία τείνει προς την τελείωση. 

Η παιδεία, συνεπώς, έχει ως αποστολή να συντελέσει στην πραγμάτωση του σκοπού της ύπαρξης, που είναι η επίτευξη της ευδαιμονίας. Πραγματικά όταν ανατρέχει -που οφείλει να ανατρέχει ο εκπαιδευτικός στις κλασικές πηγές της παιδείας- μοναχά δέος μπορεί να αισθανθεί. Αρχές παιδαγωγικές ανεπανάληπτες, διαχρονικές που ισχύουν παντού και πάντοτε, όπως π.χ. ενεργός πολίτης, ηθοπλαστική παιδεία, διαθεματική διδασκαλία, παιγνιώδης μορφή της διδασκαλίας και άλλες, που εμείς όχι μόνο δεν καταφέραμε ακόμα να τις εφαρμόσουμε, αλλά τις εξαγγέλλουμε κατά καιρούς ως στόχους της χρονιάς, για να λειτουργούν ως άλλοθι της δικής μας απραξίας. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να είμαστε περήφανοι ή να ντρεπόμαστε, που είμαστε κληρονόμοι τέτοιων ρηξικέλευθων απόψεων και απόγονοι του μεγαλύτερου διανοητή της αρχαιότητας και όχι μόνο.

Πηγή: hamomilaki.blogspot.gr

Ο ρόλος της παιδείας

Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελληνική κοινωνία συντελέστηκε μια τεράστια μεταβολή αξιών. Οι μεγάλες αξίες (ηθική, αλληλεγγύη, παιδεία, κ.ά) ισοπεδώθηκαν και αντικαταστάθηκαν από πράγματα άνευ σημασίας. Ακόμη κι ο «άνθρωπος», ως πρόσωπο και ως κοινωνικό ον, αντικαταστάθηκε από το «εγώ» και η ευκολία απόκτησης υλικών αγαθών έγινε η πεμπτουσία της κοινωνικής μας υπόστασης.

Αλλά ό,τι μας προσφέρθηκε με ευκολία, τόσο πιο ευτελές κατάντησε και το μήνυμα που πήραμε από τους μεγαλύτερους και δυστυχώς δώσαμε κι εμείς στα παιδιά μας είναι ότι τελικά όλα έχουν μια «τιμή». Αλλά κι ένα τίμημα.

Από τον κυκεώνα αυτό δυστυχώς δεν ξέφυγε η παιδεία -προσφέρθηκε κι αυτή όσο-όσο. Η Ελληνική Παιδεία, που κάποτε ξεχώριζε τους «Έλληνες» από τους «Βάρβαρους», κατάντησε θέατρο του παραλόγου. Κι όχι μόνο δεν ξέφυγε από την κατάντια, αλλά μπήκε «μπροστάρισσα» στην γρήγορη κατρακύλα μας, για την οποία ήμασταν τελικά τόσο «έτοιμοι από καιρό» -παραφράζοντας λίγο τον ποιητή.

Πολλή ανάλυση μπορεί να γίνει αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Πιστεύουμε όμως ότι μοναδική σανίδα σωτηρίας, αυτή που θα φέρει την κοινωνική μας ανάταση (η οικονομική λίγη σημασία έχει τελικά) είναι η «αναστήλωση» της παιδείας, η επανοικοδόμησή της σε στέρεες βάσεις και η μεταλαμπάδευσή της στα νέα παιδιά. Όλοι μας, δάσκαλοι, γονείς, κοινότητες, ευρύτερο κοινωνικό σύνολο πρέπει να πάρουμε σοβαρά το ρόλο μας για να διδάξουμε τους νέους μας όλα όσα  πραγματικά έχουν σημασία στη ζωή.

Κι επειδή οι περισσότεροι έχουμε γαλουχηθεί μέσα σε μια κοινωνία της απαξίας, θα πρέπει να «βουτήξουμε» βαθιά στα νάματα της φυλής, στην ιστορία και τους αρχαίους μας προγόνους, όχι ως υπερήφανοι αρχαιολάτρες, αλλά ως μαθητές της σοφίας τους. Πρέπει επειγόντως να φύγουμε από τους τύπους και να εμβαπτιστούμε στην ουσία.

Γι’ αυτό θα δημοσιεύουμε εδώ στο blog μας, που είναι το δημόσιο βήμα μας, κείμενα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και έχουν ακριβώς αυτό το περιεχόμενο που περιγράψαμε λίγο πιο πάνω. Με απλό, δηλαδή, τρόπο αναλύουν σκέψεις και απόψεις των αρχαίων μας προγόνων για τη σημασία της παιδείας στη ζωή του ανθρώπου, ως ατόμου αλλά και ως κοινωνικού όντος.

Ελπίζουμε να τα βρείτε ενδιαφέροντα και να προκαλέσουν –στο μέτρο του δυνατού- έναν εσωτερικό προβληματισμό, ο οποίος είναι απαραίτητος για να κάνουμε επανεκκίνηση.

Ο πιο κατάλληλος νομίζω για να ξεκινήσουμε είναι ο Αριστοτέλης, ο δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του μεγάλου στρατηλάτη στον οποίο ενέπνευσε τις αξίες που τον οδήγησαν στην πολιτιστική κατάκτηση του κόσμου.

Γιώργος Μαριδάκης

Υποψήφια για Νόμπελ Ειρήνης η Μαλάλα

H 15χρονη Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι, η οποία έπεσε θύμα επίθεσης των Ταλιμπάν και παραλίγο να χάσει τη ζωή της, είναι και επισήμως υποψήφια για το φετινό Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο θα απονεμηθεί τον Οκτώβριο. Η νεαρή Μαλάλα, που υποβάλλεται μέχρι σήμερα σε χειρουργικές επεμβάσεις, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση της υγείας της, ταξίδευε με ένα σχολικό λεωφορείο στο Πακιστάν, το οποίο για κακή της τύχη έπεσε πάνω σε ένα μπλόκο των Ταλιμπάν.

Εκείνοι την πυροβόλησαν τρεις φορές, επειδή τους επέκρινε για τη στάση τους στην εκπαίδευση των κοριτσιών, μέσω του blog της. Η έφηβη προτάθηκε από μέλη του νορβηγικού Κοινοβουλίου, ενώ υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι στην υποψηφιότητά της συνέβαλαν και άλλοι βουλευτές από άλλες χώρες. Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι σε περίπτωση νίκης η Μαλάλα θα είναι η μικρότερη σε ηλικία υποψήφια στην οποία απονέμεται το σπουδαίο αυτό βραβείο.

"Ο Θεός μου έδωσε μία καινούρια ζωή"

Την παροχή εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά, οραματίζεται η 15χρονη Μαλάλα. Τι ανέφερε σε συνέντευξη της σε άπταιστα αγγλικά.

Τη δημιουργία ενός ταμείου για την επίτευξη του οράματος της, την παροχή εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά, ανακοίνωσε η Πακιστανή μαθήτρια Μαλάλα Γιουσουφζάι, που επέζησε αφού πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους Ταλιμπάν λόγω της καμπάνιας της. Πρόκειται για την πρώτη συνέντευξη που δίνει μετά την επίθεση που δέχτηκε.

Η 15χρονη Μαλάλα μίλησε μπροστά στην κάμερα του "Sky News", λίγο πριν υποβληθεί σε νέα χειρουργική επέμβαση σε νοσοκομείο στο Μπέρμιγχαμ το Σάββατο. Η επέμβαση διήρκεσε 15 ώρες.

Η ίδια, δέχτηκε δολοφονική επίθεση σε σχολικό λεωφορείο στο Πακιστάν τον Οκτώβριο "επειδή προωθούσε την κοσμική αρχή", σύμφωνα τους Ταλιμπάν, που έχουν προειδοποιήσει ότι θα της επιτεθούν εκ νέου.

Η Μαλάλα έχει γίνει γνωστή επειδή υποστήριζε το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση στην πατρίδα της.

Η σφαίρα είχε αφαιρεθεί από το κεφάλι της 15χρονης στο Πακιστάν και στη συνέχεια η Μαλάλα διακομίστηκε στη Βρετανία για περαιτέρω θεραπεία.

Μιλώντας στα αγγλικά, η Μαλάλα είπε μπροστά στην κάμερα:

"Σήμερα μπορείτε να δείτε ότι είμαι ζωντανή. Μπορώ να μιλήσω, μπορώ να σας δω, μπορώ να τους δω όλους και σήμερα μπορώ να μιλήσω και γίνομαι καλύτερα μέρα με τη μέρα.

Είναι μόνο χάρη στις προσευχές του κόσμου, γιατί όλος ο κόσμος, άντρες, γυναίκες, παιδιά, όλοι προσευχήθηκαν για μένα. Χάρη σε αυτές τις προσευχές, ο Θεός μου έδωσε αυτή τη νέα ζωή και αυτή είναι μία δεύτερη ζωή.

Θέλω να υπηρετήσω τον κόσμο και θέλω όλα τα κορίτσια, όλα τα παιδιά, να λάβουν εκπαίδευση και γι’ αυτό το λόγο δημιουργήσαμε το Ταμείο Μαλάλα", υποστήριξε η νεαρή.

Μάλιστα, μήνυμα το οποίο ανάρτησε στο διαδίκτυο η συγκεκριμένη οργάνωση αναφέρει:

"Δημιουργήσαμε τον λογαριασμό αυτόν για την Μαλάλα και την οικογένειά της, σε συνεργασία με υποστηρικτές της πρωτοβουλίας, έτσι ώστε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της Μαλάλα για την εκπαίδευση των κοριτσιών".

Η Μαλάλα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Κουίν Ελίζαμπεθ από τα μέσα Οκτωβρίου. Πήρε εξιτήριο στις 3 Ιανουαρίου για να συνεχίσει την αποκατάστασή της στην προσωρινή κατοικία της οικογένειάς της στο Γουέστ Μίντλαντς.

Η ίδια είναι εντελώς κωφή από το αριστερό της αφτί, καθώς η σφαίρα που την τραυμάτισε στο κρανίο κατέστρεψε το τύμπανο της και τα οστά που χρησιμεύουν για την ακοή. Οι γιατροί προχωρούν σε συνεχείς επεμβάσεις για την επανέλθει η ακοή της.

Όπως ανέφερε ο Ντέιβ Ρόσερ, επικεφαλής ιατρός του νοσοκομείου του Μπέρμιγχαμ που παρακολουθεί την 15χρονη, για την πλήρη αποκατάσταση της υγείας της νεαρής μαθήτριας ενδέχεται να χρειαστούν ακόμη "15 με 18 μήνες".

Υπενθυμίζεται ότι η πακιστανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το κορίτσι το οποίο μεταφέρθηκε στη Βρετανία μία εβδομάδα μετά την επίθεση, στις 9 Οκτωβρίου, θα μπορέσει να παραμείνει στη Βρετανία ύστερα από την απόφαση των αρχών του Μπέρμιγχαμ να προσφέρουν στον πατέρα της εργασία στο προξενείο.

Πηγές: sigmalive.com/ news247.gr

Διαβάστε περισσότερα για τη Μαλάλα

Το Ιντερνετ, ένας... ελεγχόμενος παράδεισος

Οδηγίες και συμβουλές προς «ναυτιλλομένους» στον κυβερνοχώρο ώστε να αποφεύγονται οι κακοτοπιές κατά την πλοήγηση

Το μαχαίρι δεν είναι τίποτε άλλο από ένα εργαλείο: μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να φας, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και για να σκοτώσεις. Η φράση αυτή ταιριάζει γάντι στο Ιντερνέτ: εκεί μπορεί κανείς να συναντήσει παιδεραστές, δολοφόνους, εκβιαστές και απατεώνες· μπορεί, όμως, να συναντήσει και σοφούς, επιστήμονες, ανθρώπους πρόθυμους να τον βοηθήσουν και να λύσουν όλες τις απορίες του, αλλά και έναν απίστευτο πλούτο γνώσεων που ξεπερνά σε όγκο το περιεχόμενο των μεγαλύτερων βιβλιοθηκών του κόσμου.

Το Διαδίκτυο είναι κι αυτό ένα εργαλείο, ευεργετικό και βλαπτικό ταυτόχρονα. Το θέμα είναι πώς θα το χρησιμοποιήσεις.

Στη χώρα μας το Ιντερνέτ γνωρίζει θεαματική εξάπλωση τα τελευταία χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Έλληνες αρχίζουν να το χρησιμοποιούν από το... νηπιαγωγείο: 2 στα 10 νήπια και 5 στους 10 μαθητές του δημοτικού σερφάρουν σήμερα στον Παγκόσμιο Ιστό.

Πόσο έτοιμα είναι, όμως, τα παιδιά να βουτήξουν από τόσο νωρίς στα ψηφιακά ύδατα; Και πόσο προετοιμασμένοι είναι οι γονείς τους να τα καθοδηγήσουν;

Τα ερωτήματα αυτά απασχόλησαν το συνέδριο του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου με θέμα «Σύνδεση με σύνεση», που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της Ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου η οποία γιορτάστηκε 5 Φεβρουαρίου σε 100 χώρες όλου τον κόσμου.

Το Ιντερνέτ είναι κόλαση ή παράδεισος; «Θα έλεγα ότι είναι ένας ελεγχόμενος παράδεισος» είπε στα «ΝΕΑ»  η δρ Βερόνικα Σαμαρά, συντονίστρια του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου.

Και εξήγησε τι εννοεί: «Αν προσέχουμε και τηρούμε τους κανόνες, μόνο να κερδίσουμε έχουμε από το Ιντερνέτ. Αν, όμως, δεν κινούμαστε με σύνεση και δεν αποφεύγουμε τα επικίνδυνα μονοπάτια μπορεί πολύ εύκολα από τον παράδεισο να βρεθούμε στην κόλαση, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε πίσω».

Δεκάδες ειδικοί ανέλυσαν στο συνέδριο τρόπους προστασίας των ανηλίκων και των ενηλίκων στην ψηφιακή εποχή, δίνοντας οδηγίες για ορθολογική χρήση του μέσου. Αν, όμως, έπρεπε να κρατήσουμε μόνο μία συμβουλή, ποια θα ήταν αυτή;

«Προσοχή στα προσωπικά δεδομένα!» λέει χωρίς ενδοιασμούς η δρ Σαμαρά. «Η αποκάλυψη όσο το δυνατόν λιγότερων πληροφοριών για εμάς, αλλά και ο σεβασμός των δεδομένων των άλλων, είναι το Α και το Ω. Πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας πως ό,τι ανεβαίνει στο Διαδίκτυο παύει αυτόματα να είναι ιδιωτικό».

Online κίνδυνοι. Με τη διείσδυση του Ιντερνέτ σε όλο και μικρότερες ηλικίες αυξήθηκαν ραγδαία και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για τους ανηλίκους: σύμφωνα με έρευνα της μη κυβερνητικής οργάνωσης Ν.Ε.Ο.Ι., ένα στα τρία ελληνόπουλα έχει πέσει θύμα παρενόχλησης μέσω του facebook και των υπόλοιπων κοινωνικών δικτύων.

Όπως είπε στο συνέδριο η 18χρονη Εύα Μυλωνά - η οποία, μαζί με άλλους νέους, συμμετέχει στο Πάνελ Νέων του δικτύου Saferinternet.gr - «το Διαδίκτυο δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να αναπτύξουν μια δεύτερη ζωή. Όπως, λοιπόν, προστατεύουμε τη ζωή μας στον έξω κόσμο, έτσι επιβάλλεται να το κάνουμε και στον εικονικό».

Τα στοιχεία της Ελληνικής Ανοικτής Γραμμής SafeLine για το παράνομο περιεχόμενο στο Διαδίκτυο δεν είναι ενθαρρυντικά: το 2012 καταγράφηκαν 2.600 καταγγελίες για παράνομη δραστηριότητα, το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων αφορούσε ζητήματα προσωπικών δεδομένων.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Γραμμής SafeLine, δρα Νίκο Φρυδά, τουλάχιστον το ένα τρίτο των περιπτώσεων είχαν να κάνουν με την έλλειψη σεβασμού της διαδικτυακής ταυτότητας και της ιδιωτικής ζωής των χρηστών.

Μόνο για το facebook έγιναν 845 καταγγελίες, οι οποίες περιελάμβαναν - μεταξύ άλλων - περιπτώσεις δημιουργίας ψεύτικων προφίλ και κρούσματα διαδικτυακού εκφοβισμού (cyberbulling). Το 11% των καταγγελιών αφορούσαν περιστατικά παιδικής πορνογραφίας και σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων, τα οποία τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί στη χώρα μας.

Την ίδια στιγμή, ανησυχία προκαλεί το φαινόμενο του grooming. Πρόκειται για περιστατικά αποπλάνησης ανηλίκων από παιδόφιλους που προσποιούνται ότι είναι έφηβοι και μπαίνουν σε chatrooms και κοινωνικά δίκτυα για να προσελκύσουν παιδιά με σκοπό να τα κακοποιήσουν.

Οι ανήλικοι πρέπει να αποφεύγουν να συνομιλούν με αγνώστους στο Ιντερνέτ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποκαλύπτουν τα προσωπικά τους στοιχεία. Το τηρούν όμως;

«ΤΑ ΝΕΑ» έκαναν ένα πρόχειρο πείραμα σε γνωστό διαδικτυακό chatroom όπου συχνάζουν ανήλικοι. Μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα καταφέραμε να πείσουμε δύο χρήστες (ηλικίας 15 και 17 ετών, κατά δήλωσή τους) να μας αποκαλύψουν το e-mail και τη διεύθυνσή τους στο Skype.

Τα προσωπικά δεδομένα. Σε μείζον πρόβλημα για τους χρήστες του Διαδικτύου ανάγεται η παραβίαση της ιδιωτικότητάς τους.

«Οι διαφημίσεις που εμφανίζονται όταν πλοηγούμαστε στο Ιντερνέτ, οι οποίες είναι σχετικές με αναζητήσεις που έχουμε κάνει σε μηχανές αναζήτησης, οφείλονται σε cookies (σ.σ.: αρχεία δεδομένων που αποθηκεύονται κάθε φορά που μπαίνουμε σε ένα site) που καταγράφουν τις διαδικτυακές μας δραστηριότητες. Για την εγκατάσταση των cookies απαιτείται η ρητή συγκατάθεση του χρήστη, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει» ανέφερε ο δρ Κωνσταντίνος Λιμνιώτης, πληροφορικός ελεγκτής της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Μια απλή δοκιμή στο Google είναι αρκετή: ψάξτε για ταξίδια στο Λονδίνο και σύντομα κατά την πλοήγησή σας στον Παγκόσμιο Ιστό θα βρεθείτε αντιμέτωποι με καταχωρίσεις τουριστικών πρακτορείων που διαφημίζουν - τι άλλο; - ταξίδια στη βρετανική πρωτεύουσα!

Μάθε, μπαμπά μου, να σερφάρεις

Ξέρουν οι Έλληνες - παιδιά και μεγάλοι - πώς να χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο; «Δυστυχώς, υπάρχει ένα εμφανές ψηφιακό χάσμα γενεών. Τα Ελληνόπουλα χρησιμοποιούν κατά κόρον το Ιντερνέτ, ωστόσο δεν είναι ψηφιακά εγγράμματα. Απλώς παίζουν παιχνίδια, ανεβάζουν ή βλέπουν βιντεάκια στο YouTube και επικοινωνούν με τους φίλους τους στο facebook. Όμως το Διαδίκτυο δεν είναι μόνον αυτά. Πρέπει να γνωρίσουμε καλά το εργαλείο και να μάθουμε να το αντιμετωπίζουμε με κριτική σκέψη», σημειώνει η δρ Βερόνικα Σαμαρά.

Έρευνα του ιστότοπου Kidsatsafety.gr κατέδειξε ότι οι γονείς ανηλίκων στην Ελλάδα επιδεικνύουν - λόγω άγνοιας - ιδιαίτερη χαλαρότητα αναφορικά με τις δραστηριότητες των παιδιών τους στο Ιντερνέτ.

Ο υπολογιστής του παιδιού βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο του σπιτιού μόνο στο 45% των περιπτώσεων (που σημαίνει ότι πάνω από τους μισούς ανηλίκους σερφάρουν χωρίς γονική επιτήρηση), ενώ μόνο ένας στους τρεις γονείς χρησιμοποιεί λογισμικό προστασίας από ακατάλληλες ιστοσελίδες (parental control). Ωστόσο, ένας στους τρεις θα γινόταν «φίλος» του παιδιού του στο facebook προκειμένου να το παρακολουθεί!

«Πολλοί γονείς θεωρούν ότι η τεχνολογία δεν είναι γι' αυτούς και την αφήνουν στην άκρη. Αυτό είναι λάθος. Το Διαδίκτυο είναι εργαλείο και πρέπει ο γονέας να ξέρει πώς χρησιμοποιείται για να μπορέσει να καθοδηγήσει το παιδί του σωστά», τονίζει η δρ Βερόνικα Σαμαρά, συντονίστρια του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου.

Κολλημένοι με το facebook

Στην εποχή της κρίσης, οι Έλληνες στρέφονται στους φίλους τους. Όχι όμως στους πραγματικούς, αλλά στους... friends που έχουν στο facebook.

Στην Ελλάδα το κοινωνικό δίκτυο αριθμεί 3.970.000 χρήστες. Σύμφωνα με έρευνα της μη κυβερνητικής οργάνωσης Ν.Ε.Ο.Ι., ένα στα 10 μέλη του facebook στη χώρα μας δηλώνει ότι έχει τουλάχιστον... 1.500 φίλους, ενώ το 76% των ελλήνων χρηστών του facebook έχει περισσότερους από 100 φίλους.

Δεν λείπουν, όμως, και οι κακοτοπιές: το 15% δεν δηλώνει το πραγματικό του όνομα, ενώ ένας στους 10 παραδέχεται ότι έχει δημιουργήσει λογαριασμό με ψευδή στοιχεία, προκειμένου να παραπλανήσει ή να κατασκοπεύσει κάποιο άτομο.

Την ίδια στιγμή, το 1% των νηπίων στην Ελλάδα και το 15% των μαθητών δημοτικού διατηρεί λογαριασμό στο facebook, παρά την απαγόρευση του κοινωνικού δικτύου για δημιουργία λογαριασμών σε άτομα κάτω των 13 ετών.

Μαντινάδες... ασφαλείας

Ποιος είπε ότι η εκπαίδευση δεν είναι διασκεδαστική; Πάντως όχι οι εκπαιδευτικοί της Κρήτης, οι οποίοι έδωσαν χώρο στη φαντασία των παιδιών, διοργανώνοντας διαγωνισμό μαντινάδας με θέμα το ασφαλές Ιντερνέτ. Τον προσεχή Απρίλιο θα βραβευθούν σε ειδική εκδήλωση στα Χανιά οι καλύτερες μαντινάδες. Για τους ανυπόμονους, ιδού ένα δείγμα: «Σεργιάνιζε προσεκτικά στου Ιντερνέτ τσι στράτες, γιατί πολλοί 'ναι πονηροί και ψάχνουνε πελάτες»!

Πηγή: tanea.gr/Γιάννης Ανδριτσόπουλος

Διαβάστε σχετικό άρθρο στα Αγγλικά

Διαβάστε ακόμη

• Οι κίνδυνοι της τηλεόρασης και του υπολογιστή και πώς να τους αποφύγετε
• Πόσο εξαρτημένα είναι τα παιδιά από την εικόνα και τη μικρή οθόνη;
• Παιδί και υπολογιστής: Παν μέτρον άριστον;

Το άγχος στην παιδική ηλικία και η διαχείρισή του

Τζαβέλα Ελευθερία

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια MSc

Το στρες δυστυχώς δεν είναι μονοπώλιο των ενηλίκων όπως πολλοί από μας θέλουμε να πιστεύουμε.  Πλήττει δυστυχώς και τα παιδιά, σε πολύ τρυφερές ηλικίες, δυσκολεύοντας σε πολλές περιπτώσεις την ομαλή ανάπτυξή τους και τη διαμόρφωση μιας υγιούς προσωπικότητας, που να μπορεί αργότερα να απολαμβάνει τις χαρές, αλλά και να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της ζωής.

Η παιδική ηλικία, αν και θεωρείται ανέμελη, ευτυχισμένη και χαλαρή, είναι αναπτυξιακά από τις πιο δύσκολες και πιο επιβαρυμένες στη ζωή του ανθρώπου, επειδή πάρα πολλές λειτουργίες -οργανικές, νοητικές και συναισθηματικές- δεν έχουν ολοκληρωθεί και οι περισσότερες δεξιότητες πρέπει ακόμη να αποκτηθούν και να διαμορφωθούν. Επομένως και μόνο τα αναπτυξιακά επιτεύγματα*  στα οποία τα παιδιά πρέπει να ανταποκριθούν αποτελούν ήδη μία μορφή πρόκλησης και πίεσης για εκείνα εκτός από τις αναρίθμητες δύσκολες καταστάσεις και τις εξωτερικές πιέσεις που μπορεί να βιώνουν καθημερινά στην οικογένεια και στο σχολείο.

Τι είναι το άγχος;

Άγχος  είναι ο μηχανισμός προετοιμασίας και προστασίας του οργανισμού για καταστάσεις κινδύνου όπου κινητοποιούνται όλα τα συστήματα του οργανισμού έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ή αντιμετώπιση της απειλής και κατ’ επέκταση η επιβίωση του. Είναι ένα είδος συναγερμού, που ενεργοποιείται πάντα με την αντίληψη της απειλής και ο βαθμός ενεργοποίησης του είναι ανάλογος με το βαθμό απειλής. Όπως οι μεγάλοι έτσι και τα παιδιά το βιώνουν ως ένα δυσάρεστο συναίσθημα έντασης  που συνοδεύεται από σωματικά φαινόμενα όπως ιδρώτας, τρόμος, πανικός, ταχυπαλμία.

          

ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΓΧΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Γενετικοί παράγοντες , γενετική προδιάθεση.

Οικογενειακοί παράγοντες. Τρόποι με τους οποίους οι γονείς αντιδρούν στο άγχος, έλλειψη φροντίδας, ασφάλειας και αγάπης , απουσία οργάνωσης, υπερβολική εμπλοκή ή προστασία, γονείς με άγχος ή ψυχική ασθένεια ή εθισμό.

Κοινωνικοί παράγοντες. Χαμηλό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, πολιτισμικές συνθήκες

Γεγονότα ζωής. Ασθένεια του παιδιού η κάποιου μέλους της οικογένειας και η παραμονή στο νοσοκομείο, απώλειες-θάνατος, χωρισμός των γονέων, ο αποχωρισμός από τον ένα γονιό για μεγάλο χρονικό διάστημα, η μετακόμιση και η αλλαγή σχολείου,  γέννηση ενός αδελφού/ής, ο θάνατος ενός κατοικίδιου ζώου, η σεξουαλική κακοποίηση ή η εκμετάλλευση από ένα μεγαλύτερο άτομο, η σωματική κακοποίηση, το ξύλο ή η σκληρή τιμωρία, η ψυχολογική κακοποίηση, η δυσκολία να δημιουργήσει και να διατηρήσει φιλίες, και καθημερινές δυσκολίες  αυξημένες απαιτήσεις της οικογένειάς τους, του σχολείου, φόρτος εργασίας και δραστηριοτήτων,  εξετάσεις και διαγωνίσματα, οι συγκρούσεις με φίλους, συμμαθητές, αδέλφια και γονείς.

Ατομικοί παράγοντες. Η ιδιοσυγκρασία του παιδιού, εσωστρέφεια, συμμόρφωση, εξάρτηση από ενηλίκους.

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ

Τα συμπτώματα του άγχους στα παιδιά αφορούν σωματικά προβλήματα, αλλαγή στην συμπεριφορά και διαταραχή στις σχέσεις του/της με τους άλλους.

Σωματικά συμπτώματα:

• υπερβολικό κλάμα χωρίς φαινομενική αιτία
• στομαχόπονος, πονοκέφαλος, εμετοί, ιδρώτας, τρέμουλο
• προβλήματα ύπνου (εφιάλτες, υπνοβασία, αϋπνία ή υπερβολικές ώρες ύπνου)
• προβλήματα στην διατροφή ή στο βάρος
• σφίξιμο ή τρίξιμο στα δόντια κατά την διάρκεια του ύπνου ή και ξύπνιο
• η επιρρέπεια σε ατυχήματα
• υπερκινητικότητα ή συνεχής κούραση
• μυοσπασμοί (νευρικά τικ), όπως παίξιμο των ματιών ή μυών του προσώπου
• νυχτερινή ενούρηση η συχνοουρία (ειδικά σε μεγαλύτερα παιδιά)
• τραυλισμός

Συμπτώματα συμπεριφοράς:

• παλινδρόμηση σε νεότερη ηλικία   Τα πιο μικρά παιδάκια αντιδρούν στο στρες ρουφώντας τον αντίχειρα τους, παίζοντας επίμονα με τα μαλλιά τους ή σκαλίζοντας τη μύτη τους
• απόσυρση ή αποφυγή της προσπάθειας, π.χ. «είναι πολύ δύσκολο για μένα»
• συναισθήματα  ανικανότητας
• αναφορά στον εαυτό του/της με λέξεις όπως «χαζός», «άχρηστος».
• αποτυχία στο σχολείο και πτώση στη σχολική επίδοση, στον αθλητισμό και στο παιχνίδι
• σκληρότητα σε ανθρώπους ή ζώα
• κλέψιμο
• καταστροφή αντικειμένων
• φυγή από το σπίτι
• ψέματα ή εξαπάτηση
• εκρήξεις θυμού ή ξαφνικής οργής και ευαισθησία στην κριτική
• υπερβολική ονειροπόληση
• τελειομανία - όλα πρέπει να είναι τέλεια
• δυσκολία στην συγκέντρωση και διάσπαση προσοχής, ακεφιά και έλλειψη διάθεσης
• εμφάνιση υπερβολικών φόβων
• ένταση και εκνευρισμός, ευερεθιστότητα, επιθετικότητα ή, αντίθετα, απάθεια, αποφυγή και απομόνωση

Προβλήματα στις σχέσεις του/της με τους άλλους:

• απώλεια φίλων και αποφυγή κοινωνικής επαφής
• μη συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες

Ενδεχομένως όλα τα παιδιά να εμφανίσουν κάποιο από αυτά τα συμπτώματα  κάποια στιγμή.  Αν όμως αυτά τα συμπτώματα παρουσιάζονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, πάνω από 6 μήνες ή εμφανίζονται πολλά από αυτά τα συμπτώματα ταυτόχρονα, ή όταν δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινή λειτουργικότητα και στη συναισθηματική ηρεμία του παιδιού μπορεί να θεωρηθούν παθολογικά και επομένως είναι αναγκαία η αξιολόγηση της αιτίας του άγχους ώστε να αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Ενημερωτικά η θεραπεία των διαταραχών άγχους στα παιδιά εστιάζεται στη μείωση και έλεγχο των καταστάσεων που προκαλούν άγχος, τη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων, την ελαχιστοποίηση της δυσλειτουργίας σε όλα τα επίπεδα, συμβουλευτική εργασία-βοήθεια προς το παιδί και την οικογένεια να κατανοήσουν τη φύση και τη λειτουργία του άγχους και ενίσχυση των προσαρμοστικών μηχανισμών. Σε σπάνιες περιπτώσεις συμπεριλαμβάνεται η φαρμακευτική αγωγή με ελαφριά αγχολυτικά και αντικαταθλιπτικά.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

1.      Η τροποποίηση της στάσης των γονέων μπορεί να επιφέρει σημαντική μείωση των συμπτωμάτων άγχους.

2.      Δείξτε κατανόηση, αγάπη κι ενδιαφέρον προς το παιδί.

3.      Παραμείνετε ψύχραιμοι και μην ακυρώνετε ή μειώνετε το άγχος του παιδιού. (π.χ έλα δεν είναι τίποτα, δεν χρειάζεται να ανησυχείς, σιγά το πράγμα)

4.      Καθησυχάστε το παιδί λέγοντας του ότι είναι φυσιολογικό να νιώθει κάποιες φορές άγχος, μοναξιά, φόβο, ή θυμό. Κι εσείς καμιά φορά αισθάνεστε έτσι.

5.      Μην πιέζετε το παιδί να ξεπεράσει το άγχος του γρήγορα. Αν δεν νιώθει έτοιμο μην το παίρνετε με τη βία να αντιμετωπίσει την αγχογόνα κατάσταση εδώ και τώρα.

6.      Αναζητήστε τα αίτια για τα οποία το παιδί δεν νιώθει ασφαλές και συζητήστε τα μαζί του.

7.      Μην ενισχύεται την συμπεριφορά αποφυγής του παιδιού από τις καταστάσεις που του προκαλούν άγχος, αλλά στηρίξτε το στο να τις αντιμετωπίσει. Εξηγείστε του ότι με το να αποφεύγει κάποια πράγματα που τον αγχώνουν δεν λύνει το πρόβλημα.

8.      Ζητήστε τη βοήθεια ειδικού όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Όταν νιώθουμε ότι μόνοι μας σαν γονείς δεν μπορούμε να ανακουφίσουμε το άγχος των παιδιών μας ή και όταν εμείς οι ίδιοι νιώθουμε αγχωμένοι καλό θα ήταν να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό που μπορεί να βοηθήσει και εμάς και τα παιδιά μας  να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.

ΠΡΟΛΗΨΗ

1. Πάρτε τις παιδικές σαχλαμάρες στα σοβαρά

Το αν ένα γεγονός ή μία κατάσταση βιώνεται ως πίεση ή, αντίθετα, ως πρόκληση, εξαρτάται από την εντελώς υποκειμενική αξιολόγησή του. Το τι δηλαδή προκαλεί άγχος σε ένα παιδί μπορούμε να το διαπιστώσουμε μόνο εξετάζοντας το από τη δική του οπτική γωνία. Συνήθως οι γονείς είναι οι πιο αναξιόπιστοι κριτές, γιατί γεγονότα που οι ίδιοι τα θεωρούν «παιδικές σαχλαμάρες» μπορεί να είναι για τα παιδιά τους ιδιαίτερα επιβαρυντικά. 

Όπως φαίνεται από έρευνες  ενώ τα παιδιά θεωρούν κυρίως καθημερινές καταστάσεις (όπως κοροϊδία στο σχολείο, να σηκώνονται στον πίνακα, να μην έχουν σταθερούς φίλους, να μην είναι ιδιαίτερα αγαπητά) ότι τα ταλαιπωρούν και τα αγχώνουν ιδιαίτερα,  από την άλλη μεριά, οι γονείς θεωρούν τις ίδιες καταστάσεις ασήμαντα, παροδικά μικροπράγματα. 

Επομένως σεβαστείτε την «γκρίνια» τους. Τα παιδιά χρειάζονται κάποιον που να είναι διατεθειμένος να ακούσει τα καθημερινά «μικροπροβλήματά» τους. Η φράση «Πώς κάνεις έτσι για τέτοιες σαχλαμάρες» ίσως κάνει το παιδί να αισθάνεται ακόμα πιο άχρηστο κι επιβεβαιώνει την αδυναμία του. Η διαπίστωση «Σε ενοχλεί πολύ αυτή η κατάσταση. Τι θα μπορούσες να κάνεις για να αλλάξει κάτι;» εκφράζει κατανόηση και συμπαράσταση. Με το γονιό σύμμαχο (όχι όμως «έρχομαι και καθαρίζω για σένα»), κάθε παιδί αισθάνεται πιο δυνατό να αντιμετωπίσει δυσκολίες.

2. Προετοιμάστε τα παιδιά για δύσκολες καταστάσεις, όπως μια επίσκεψη στο γιατρό ή μια αλλαγή σπιτιού. Βεβαιώστε τα ότι όλα θα πάνε καλά και ότι θα είστε εκεί για αυτά ότι και να συμβεί.

3. Βοηθήστε τα να οργανώσουν το χρόνο τους.

Τα παιδιά δεν έχουν τόσο καλή αίσθηση του χρόνου όσο οι ενήλικες και δεν μπορούν να χειριστούν από μόνα τους την συσσώρευση πολλών δραστηριοτήτων.  Ο χειρισμός του χρόνου, είτε αφορά τα σχολικά καθήκοντα του παιδιού, είτε τα σπορ και τις καθημερινές του ενασχολήσεις, μπορεί να καθοριστεί με τη βοήθεια του γονέα. Όπως και ο ενήλικος, τα παιδιά κινδυνεύουν από την συσσώρευση άγχους και την αίσθηση του «δεν προλαβαίνω». Μία καλή κατανομή του χρόνου σε σχέση με τις δραστηριότητες του/της και μία σταθερότητα στην καθημερινότητα του μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ ένα παιδί. Από την άλλη να έχετε υπόψη σας ότι τα παιδιά χρειάζονται χρόνο απρογραμμάτιστο για να δομήσουν τον εαυτό τους μέσα από το παιχνίδι, το «δημιουργικό χασομέρι » και τις σχέσεις με άλλα παιδιά.

4. Εκδηλώνοντας τρυφερότητα.

Μία από τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες είναι η ανάγκη για ‘αγκαλιά’ και άγγιγμα.  Τα παιδιά χρειάζονται την αγκαλιά σε περιόδους στρες γιατί τα κάνει να αισθάνονται ασφάλεια και παρηγοριά. Η λεκτική επικοινωνία συνοδεύει την μη λεκτική: μία αγκαλιά και ένα «σ’αγαπάω» .

5. Εξασκώντας την υγιή επιθετικότητα.

Είναι σημαντικό για τα παιδιά να ξέρουν πως να χειρίζονται το θυμό τους, ποιες αντιδράσεις είναι αποδεκτές και ποιες όχι από τον κοινωνικό τους περίγυρο.  Η κριτική των άλλων, ειδικά των δασκάλων αλλά και των συγγενών και των φίλων αποτελεί πηγή άγχους, ειδικά αν το παιδί δεν ξέρει πως να την αντιμετωπίσει.  Το δικαίωμα να λέει «όχι» όταν κάτι δεν του αρέσει, αλλά και το δικαίωμα να υπερασπίζει τον εαυτό του με τον κατάλληλο τρόπο ευνοούν την επικοινωνία του με τους άλλους και ταυτόχρονα μειώνουν τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς αφού το παιδί αισθάνεται ότι ελέγχει τον κόσμο γύρω του. Επίσης οι γονείς μπορούν να παροτρύνουν το παιδί να ασχολείται  με αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες για να εκφορτίζει το άγχος του με τρόπο δημιουργικό.

6. Αφιερώνοντας τους την προσοχή που τους αξίζει.

Το παιδί που νιώθει αγχωμένο και νομίζει ότι δεν του δίνουν αρκετή προσοχή μπορεί να εκδηλώσει αρνητική συμπεριφορά για να τραβήξει την προσοχή του γονιού.  Η ενθάρρυνση αλλά και η αίσθηση ότι εισακούγεται δίνει στο παιδί να καταλάβει ότι ο γονιός νοιάζεται και για τις πράξεις του/της και για τα συναισθήματα του/της. Ο διάλογος είναι απαραίτητος και οι γονείς οφείλουν να  ενθαρρύνουν το παιδί να εκφράζει ελεύθερα τα συναισθήματα του και να τα αποδέχεται όποια κι αν είναι αυτά.

7. Έχοντας ρεαλιστικούς στόχους.

Μην επιθυμείτε την τελειότητα από το παιδί σας γιατί αυτό αυξάνει το άγχος αποτυχίας. Όταν ο γονιός περιμένει πάρα πολλά από το παιδί, η παραμικρή αποτυχία ερμηνεύεται από εκείνο ως ανεπάρκεια ή ανικανότητα – «δεν είμαι αρκετά καλός/ή».  Επίσης από το φόβο να μην παραμεληθεί τίποτα στη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των παιδιών, οι απαιτήσεις προς αυτά αυξάνονται, από πολύ νεαρή κιόλας ηλικία. Όλες αυτές οι πεποιθήσεις των γονέων αυξάνουν την πίεση και το άγχος στα παιδιά. Αν αντικαταστήσουμε την κριτική στην κάθε μικρή αποτυχία με ενθάρρυνση και επιβράβευση για την προσπάθεια, το παιδί θα επιδιώξει την επιτυχία γιατί θα θέλει να βιώσει ξανά την επιβράβευση. Επίσης οι γονείς δεν πρέπει να ασχολούνται μόνο με την επίδοση του, αλλά και για την κοινωνική του παρουσία στο σχολείο, όπως με το αν περνάει ευχάριστα στις ώρες του σχολείου.

8. Δημιουργώντας ένα σωστό πρότυπο για το παιδί.

Οι πράξεις μιλούν καλύτερα από τα λόγια.  Οι επιλογές του γονιού στον χειρισμό του δικού του άγχους είναι η πιο ισχυρή επιρροή για το παιδί και τις δικές του αντιδράσεις απέναντι στο άγχος. Να αποφεύγουμε τους καβγάδες και τις εντάσεις μπροστά του. Να προσπαθούμε να περνάμε ομαλά κάθε αλλαγή στην καθημερινότητα του.

9. Ευνοώντας την δημιουργική σκέψη.

Αφήνοντας το παιδί να σκεφτεί τις δικές του λύσεις για το πρόβλημά του και να πάρει πρωτοβουλίες χωρίς να επεμβαίνουμε πάντα εξασκούμε την ικανότητα του παιδιού για εύρεση λύσεων και επίλυση καθημερινών προβλημάτων , γεγονός που θα του δώσει δύναμη και αυτοπεποίθηση για να μην πελαγώνει όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.    

10. Μοιραστείτε ευχάριστες δραστηριότητες μαζί τους. Βόλτες, παιχνίδι, ζωγραφική.

* Αναπτυξιακά επιτεύγματα: Tα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους, αναπτύσσουν διάφορα κομμάτια της προσωπικότητάς τους και διάφορες δεξιότητες. Έτσι, ανάμεσα στο πέμπτο και το έβδομο έτος της ηλικίας τους αναπτύσσουν την ταυτότητα του φύλου τους, διαμορφώνουν τις πρώτες τους ηθικές έννοιες και ταυτόχρονα μαθαίνουν να χρησιμοποιούν σύμβολα με συγκεκριμένο τρόπο, αποκτώντας έτσι τις πρώτες τους γνώσεις στη γλώσσα και τα μαθηματικά. Αργότερα, από το έβδομο έως το δωδέκατο έτος, μαθαίνουν να συνεργάζονται με άλλους, αναπτύσσουν την κοινωνικότητά τους, αποκτούν αφαιρετική ικανότητα, η σκέψη τους γίνεται πιο ευέλικτη και μαθαίνουν να τη διατυπώνουν γραπτώς και να κάνουν σύνθετες πράξεις με το μυαλό τους.

Πηγή:e-psychologist.gr

Διαβάστε σχετικό άρθρο στα Αγγλικά